Kerem Alışık Adamın Teki Şarkı Sözleri

Gece saat on iki
Nişantaşı'nın göbeğinde
Çöpleri karıştırıyor
Adamın teki

Kaşında yağmur kudurmuş
Şakakları su içinde
Güler mi ağlar mı belli değil
Boğuk bir hıçkırık ki davudi sesinde

Yüzü İstanbul'un en eski hüznü
Omzunda tutmuş sanki gökyüzünü
Gözleri hafif çekik
Umutları tükenmiş
Saçlarının arası tutam tutam tuz
Dilini bıçak açmaz, kilitlenmiş.

Gece saat on iki
Nişantaşı'nın göbeğinde
Çöpleri karıştırıyor
Adamın teki

İki ton çaresizlik yüklenmiş
Karnında paslı bir mızrak açlık
Üç dört genç geçiyor yanından
Ağızları, elleri kalabalık.
Çoğu insan horul horul uykusunda
Garip yavrusu ile yaşlı anası
Yolunu gözler durur
Barakasında
Yüksek alınlı
Yoksul dudaklı
Dişleri sağlam çakılmış
Bir yerlerde… herhangi bir Sezen parçasında
…adamın biri kadına fena sarılmış

Gece saat on iki
Nişantaşı'nın göbeğinde
Çöpleri karıştırıyor
Adamın teki.

Kimliği henüz anlaşılamadı
Gök yarıldıkça şimşeklerden
Bir gece yarısıyla
Bin fukaralık arasında
Belki de küçücük atom çekirdeği

Köşe başlarında hüzünlü sokak köpekleri
Sıcacık evlerde muhteşem partiler
Arkadaşları hiç ona sormadan
Çocukluğunu kuruş kuruş vurup öldürmüşler

Yıllar var ki
Asvalt karanlığında boğulmuş
Bir yerlerde… bi tek kuş sütü eksik düğünde
…gelin yurtdışında üniversite okumuş.

Gece saat on iki
Nişantaşı'nın göbeğinde
Çöpleri karıştırıyor
Adamın teki

Sırtında bir hançer
Üzümüne çakal dadanmış,
Her korku sonrası böyle soluk soluğa
Artık tespihinde sabır kalmamış

Hep aynı yer, aynı saat
Bir yerlerde…kızın gözleri yeşil
…pırlantası kim bilir kaç karat.

Yorgunluğu yüreğini mağlup etmiş
Bi gece saat 12'lerin en sessizinde
Hiç kimse dönüp bakmamış bile
Utana sıkıla
Kendini ölüme alıştırmış
Nişantaşı'nın göbeğinde

Gece saat on iki
Nişantaşı'nın göbeğinde
Boylu boyunca yatıp duruyor
Adamın teki

Bir yerlerde kimileri yaşıyor ölmemek sevdasında
Bir yerlerde kimileri ölüyor yaşamak savaşında

Şiir: Kerem Alışık
Beste: Musa Göçmen
Düzenleme: Ercan Saatçi